پادشاهی درزمستان به یکی ازنگهبانان گفت: سردت نیست

نگهبان گفت:عادت دارم

پادشاه گفت:می گویم برایت لباس گرم بیاورند ولي فراموش کرد. صبح جنازه نگهبان را ديدند كه روی دیوارنوشته بود: به سرما عادت داشتم اما وعده لباس گرمت مرا ویران کرد.. (حکایت مملکت ماست...)

 

One night a man came to our house and told me, “There is a family with eight children. They have not eaten for days,” I took some food and I went. When I finally came to the family, I saw the faces of those little children disfigured by hunger. There was no sorrow or sadness in their faces, just the deep pain of hunger. I gave the rice to the mother. She divided it in two, and went out, carrying half the rice with her. When she came back, I asked her, “Where did you go?” She gave me this simple answer, “To my neighbors-they are hungry also.”

I was not surprised that she gave–because poor people are generous. But I was surprised that she knew they were hungry. As a rule, when we are suffering, we are so focused on ourselves we have no time for others.

–Mother Teresa

 

کاش آدما مثل گنجشک بودن

ابراهیم و آتش و گنجشک
نگاه ها هراسان به ابراهیم و آتش بود. در این میان گنجشکی به آتش نزدیک می شد و بر می گشت.
از او پرسیدند: ای پرنده چه کار می کنی؟
پاسخ داد: در این نزدیکی چشمه آبی است و من مرتب نوک خود را پر از آب می کنم و آن را روی آتش می ریزم.
گفتند: ولی حجم آتش در مقایسه با آبی که تو می توانی بیاوری بسیار زیاد است و این آب فایده ای ندارد.
گفت: من شاید نتوانم آتش را خاموش کنم اما این آب را می آورم تا آن هنگام که خداوند از من پرسید وقتی که بنده ام را بدون گناه در آتش انداختند تو چه کردی؟
پاسخ دهم: هر آن چه را که از توانم بر می آمد ...

و خوشا به حال گنجشکان سرفراز
 

ویلیام والاس: اگه بجنگین ممکنه بمیرین، فرار کنین زنده میمونین،دست کم مدتی... ولی چند وقت بعد توی رخت خوابتون می میرید. کدومو انتخاب میکنین؟! حاضرین همه ی روزا رو از امروز تا لحظه ی مرگ افسوس بخورین که چرا اینجا نموندین 

و این جمله رو نگفتین «که میتونن جان ما رو بگیرن، ولی آزادی ما رو هرگز...»

Braveheart

اندی: میدونی مکزیکی‌ها در مورد اقیانوس آرام چی میگن؟
رِد: نـه.
انـدی: میگن هیچ گذشته‌ای نداره. این دقیقن همون جایـیه که من مـیخوام زندگی کنم. یه جای گرم بدون هـیچ خاطره ای!

The Shawshank Redemption

پدر ژپتو: پـیـنـوکـیـو چـوبـی بـمـان,آدمـا سـنـگـی اند، دنـیـایـشـان قـشـنـگ نـیـسـت..!!

Pinocchio

روز را خورشید میسازد و روزگار را ما، ما را قلب زنده نگه میدارد و قلب را عشق، پس روزگارت را عاشقانه بساز...

در هیاهوی زندگی دریافتم چه دویدن هاییکه فقط پاهایم را ازمن گرفت در حالیکه گویی ایستاده بودم چه غصه هاییکه فقط باعث سپیدی مويم شد در حالیکه قصه ای کودکانه بیش نبود
دریافتم کسی هست که اگر بخواهد میشود و اگر نه نمیشود. کاش نه میدویدم و نه غصه میخوردم. فقط او را میخواندم.

Lessons In Life

There was a man who had four sons. He wanted his sons to learn not to judge things too quickly. So he sent them each on a quest, in turn, to go and look at a pear tree that was a great distance away.

The first son went in

the winter, the second in the spring, the third in summer, and the youngest son in the fall.

When they had all gone and come back, he called them together to describe what they had seen.

The first son said that the tree was ugly, bent, and twisted. The second son said no it was covered with green buds and full of promise. 

The third son disagreed; he said it was laden with blossoms that smelled so sweet and looked so beautiful, it was the most graceful thing he had ever seen.

The last son disagreed with all of them; he said it was ripe and drooping with fruit, full of life and fulfillment.

The man then explained to his sons that they were all right, because they had each seen but only one season in the tree's life.

He told them that you cannot judge a tree, or a person, by only one season, and that the essence of who they are and the pleasure, joy, and love that come from that life can only be measured at the end, when all the seasons are up.

If you give up when it's winter, you will miss the promise of your spring, the beauty of your summer, fulfillment of your fall.

Don't let the pain of one season destroy the joy of all the rest, and don't judge life by one difficult season.........